مبحث تریاژ
تریاژ (به فرانسوی: triage ) فرایند اولویت بندی بیماران برای بهره مندی از درمان است که بر اساس شدت وخامت حال بیمار انجام می شود. تریاژ بیشتر در مواقع بحرانی مانند جنگ و زلزله و در اورژانس های شلوغ و در کل، در مواقعی که مراجعان از نظر تعداد بیش از توان پذیرش و خدمات دهی باشد، مورد استفاده قرار می گیرد
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 155 اسلاید
قسمتی از متن فایل
درس فوریت جلسه اول
مبحث تریاژ
به نام خدا
هدف کلی:
پرستار بتواند بیماران را بر اساس اطلاعات یاد گیری خود اولویت بندی کند.
اهداف جزئی:
پرستار بتواند:
تریاژ را تعریف کند
انواع سیستم های تریاژ را بشناسد
مفهوم رنگ های تریاژ را یاد بگیرد
تریاژ ESI را بتواند توضیح دهد
انواع تسهیلات را نام ببرد
بتواند فرم تریاژ را بر اساس اطلاعات ESI پر کند.
تریاژ یکی از مفاهیمی است که اولین بار در زمان جنگ های بزرگ و کشور گشایانه ناپلئون بناپارت و توسط بهترین جراح ارتش او به نام دومینیک جان لری مورد استفاده قرار گرفت. در دهه دوم قرن بیستم همزمان با بیمارستان مدار شدن خدمات درمانی مداوای بیماران به سمت تخصصی شدن پیش رفت.
در دهه 60 اتاق های اورژانس بیمارستان ها به بخش های اورژانس تبدیل شد و باعث شد واژه تریاژ یک بار دیگر به عنوان پاسخی برای مشکل دامپینگ در بخش اورژانس مطرح شود.
به این ترتیب در دهه هشتم قرن 20، تریاژ سه سطحی( emergent, urgent, nonurgent ) مطرح و به میزان قابل توجهی مورد استقبال قرار گرفت. به موازات به کارگیری تریاژ 3 سطحی، تحقیقات تریاژ در استرالیا که در دهه 70 شروع شده بود با پایان نامه دکتر فیتز جرالد و مطرح شدن تریاژ 5 سطحی به اوج خود رسید
سیستم ESI سیستم آمریکایی تریاژ است که در سال 1999 توسط 2 متخصص اورژانس به نام ریچارد ووئز و دیوید ایتل ابداع شد.
انواع سیستم های تریاژ اولیه:
Traffic director :
یک فرد بدون اطلاعات بالینی بیماران را بر اساس نظر اولیه به 2 گروه تقسیم می کند. گروه نیازمند درمان و گروه انتظار
Spotcheck :
قابل استفاده در اورژانس های کم جمعیت
مسئول پذیرش بیماران را ثبت کرده و سپس پرستار مسئول تریاژ فراخوان می شود.
پاورپوینت